…en wat zijn alle eilanden verschillend

We hadden een zeer soepele hop on hop off vanaf ons hutje aan het strand. Taxi in – uit, boot op – af, bus in – uit, ferry op af, taxi in –uit et voila, 2 kamers vrij in een spik en span guesthouse in Georgetown in de “mainstreet”, Lebuh Chulia. Overal gratis wifi, dus ook de business kon gewoon doorgaan. Die middag na aankomst wat gegeten in Little India en verder wat rond gekeken, o.a in 1 van de vele shopping malls. Voor ik het wist zat ik met Aris, ieder apart, in een kappersstoel ergens in dat warenhuis. Lachen natuurlijk. Bij mij was het makkelijk, standje 2, kan je niets aan verknoeien (nou ja, tante Annelies wel :-)) maar Aris wilde nog iets van model houden. Nog gelukt ook, tenminste als je van een jaren 70 coupe houdt 🙂 Via een lange wandeling, want Georgetown zit niet logisch in elkaar, kwamen we weer bij ons guesthouse terecht. Vlakbij vonden we de “Red Garden”. Een food garden met divers eten uit diverse landen. Je geeft bij je stalletje je tafelnummer door en ze komen het brengen als het klaar is. Ontzettend leuk en lekker.

De volgende dag hadden we leuke dingen uitgezocht om te gaan bekijken. Eerst naar Penang Hill. Met een treintje, a la Kaprun in Oostenrijk, naar boven onder een hoek van 45 graden. Prachtige rit en dito uitzicht. Boven waren nog 2 tempels, niet heel bijzonder maar wel leuk. In een hele mooie tuin heerlijk wat gedronken en daarna weer naar beneden. Met een bus naar het centrum (?) van een dorpje gereden en daar belandden we weer in zo’n foodcourt, laat ons maar schuiven. Hup ee taxi in, naar de grootste Chinese Budhistische tempel van Azie, de Kek Lok Si tempel. Prachtig wat een complex. Er wonen nu nog geen monniken want ze zijn een groot deel van de verblijven nog aan het bouwen. Ontzettend ruim en groot opgezet, ook wel commercieel, maar ja, daar moet de hele zaak ook van bekostigd worden. We hebben wensvaantjes opgehangen, souvenirs gekocht en toen was het wel weer tijd om richting guesthouse tegaan. Die avond weer heerlijk in de food garden gegeten.

De 2^e dag met een bus naar het zuiden gereden, daar moest een oud vissersdorp zijn. Nou oud was het en nog verlaten ook. Werkelijk in 5 minuten waren we uitgekeken. Via een taxirit kwamen we in een dorp waar we een bus konden nemen richting de tropical fruit garden, maar eerst even wat eten, we hadden tijd zat. Het halve dorp was vergeven van de mountainbikers. Er was een hele groot rit daar geweest. We zaten naast een paar bikers die ons hielpen met de bestelling, want daar sprak werkelijk niemand engels. Eenmaal weer in de bus kwamen we er snel achter dat het niet handig was om die fruit garden in te gaan gezien de hoeveelheid bussen die er reden. We moesten ons ticket voor de boot naar Langkawi nog kopen. Dus uiteindelijk hebben we die dag een zeeeer verlaten vissersdorp gezien en een mooie maar lange busrit gedaan, net iets te lang voor Caroline J In ons guesthouse werden de boottickets gekocht, de laatste avond weer in Little India overheerlijk gegeten en toen ………natuurlijk zingen……..het is tenslotte 5 december. Je denkt er even niet aan met 30 graden, maar die goedheiligman had een behoorlijk eind omgevaren zodat er “plots” toch iets in onze schoen viel. Nu op tijd naar bed, de boot gaat om 08.30.

En die ging ook om 08.30 en 3 uur later stonden we op Langkawi. Wat zijn al die eilanden verschillend zeg. Deze was zeer op het tourisme ingesteld, maar alles zeer netjes en schoon. We hadden een guesthouse gereserveerd en bij aankomst bleken het prima kamers met dito badkamer te zijn met een eigen binnentuintje. Alleen onze douche deed het niet, maar ook die werd keurig gerepareerd, wat heet, we kregen zelfs een nieuw boilertje. Op Langkawi heerlijke dagen aan het strand doorgebracht, zeewater van bijna 30 graden, zeer schoon strand en overheerlijk eten. Wat wil je nog meer. Op de laatste dag daar een prachtige boottocht door de mangrove gemaakt met een boot. Arenden gevoerd, dolfijnen, slangen, kingfishers  en apen gezien, prachtig. Ten tijde van ons verblijf was er een groot luchtvaart en marina evenement. Op internet zagen we het programma en er bleek een anderhalf uur durende show van gevechtsvliegtuigen te zijn. Tja, dan ga je even kijken ook. Prachtig wat een geweld aan geluid, erg indrukweekend om mee te maken. Oh ja, uiteraard voor Dirk “even” 400 foto’s gemaakt en 15 minuten gefilmd, want het zou  te gek zijn om voor hem geen “souvenir” mee te nemen. Bij de check out de sleutels van onze kamers in de brievenbus gedaan. De eigenaar sliep nog. De sleutels vielen er in en het deurtje zwaaide ook weer open. Hmm, zoek het uit. Op 9 december naar het vliegveld en nu, al schrijvend in het vliegtuig, op weg naar KL van waar Aris en Berthy zondagavond terugvliegen naar NL en wij op maandag naar Bali vertrekken.

A bientot