allemaal gelegen op Lombok….

22 t/m 29 dec

want we waren op tijd in de haven van Padang Bai en de boot lag al te wachten. Hij vertrekt ook keurig een kwartier te laat. De zon schijnt weer eens, het wordt een warme dag. Ongeveer 4 uur op de boot en nog een kleine 2 uur in een minibusje en dan zijn we in Senggigi. Na een kwartier varen worden we alweer getrakteerd op een dolfijnenshow. Ze schieten de lucht in, maken salto’s en hele schroeven. Prachtig. Het is helaas van korte duur. Verder weinig noemenswaardigs te melden van de bootreis anders dan dat het bloedheet was. In de haven van Lembar (Lombok) komen kleine bootjes naar onze nog niet afgemeerde boot. Als kleine apen springen ze even “over” naar de Ferry en binnen werkelijk 30 seconden staan ze voor je neus : rice rice, cheap cheap. You want water, sarong, neckless. Het is niet te geloven. Je komt nooit van ze af. Ondertussen blijft de zonnebril de beste remedie. Eerst 1x netjes “no thank you” en vervolgens negeren.

Na twee uur met de minibus zijn we in Senggigi. We hebben geen accommodatie en we verwachten “besprongen” te worden door “mannetjes” met de bekend zin : room, room, cheap, cheap. Geen hond te bekennen. Wat is dit dan weer voor stadje? Toch een man op een scooter die ons wil helpen. Uiteraard zijn we achterdochtig en gaan eerst zelf zoeken. Alles blijkt vanwege de kerst schreeuwend duur te zijn. Zijn optie gaan we toch bekijken en daar zitten we nu dus ook. Beetje last van een discotheek verderop en wederom liggen alle guesthouses aan de doorgaande straat. Het lijkt wel of het er bij hoort in Indonesië. Die middag blijven we bij het (kleine) zwembad wat werkelijk letterlijk op struikelafstand van onze kamer ligt. Die avond eten we aan het strand en zien een prachtige zonsondergang.

De volgende dag een scooter gehuurd, ja eentje en ik rij 🙂 We rijden de hele kustweg af en zien het dan opeens heel donker worden. Even stoppen om iets te eten. Goed besluit want binnen 5 minuten komt het met bakken naar beneden. Nog maar wat eten, maar het houdt niet meer op. Uiteindelijk is het nog gewone regen en besluiten we terug te rijden. Morgen nog een keer proberen. Zo gezegd zo gedaan en de volgende dag weer een rondje gemaakt. Deze keer bleef het droog en werd het een prachtige rit. Uit eten gaan blijft ook bijzonder want ook daar sta je te onderhandelen. Het is zo laagseizoen dat de ene je 15% korting geeft, de ander weer een gratis dessert. Moet niet gekker worden, en dat op kerstavond :-). Het kerstgevoel is absoluut niet aanwezig, das wel een beetje jammer want we houden wel van die sfeer. Het is 1^e kerstdag, weer bloedheet. We proberen uit te slapen, maar met een krijsende baby bij de buren ging dat niet lukken. Uiteindelijk toch om half 10 ontbijt op het strand en daarna het zwembad in…………….tsssssssssssssss, afkoelen. Even later ook maar even de zee in. Toen een rondje met de scooter, van het uitzicht genoten en weer terug het zwembad in. Heerlijk een boek gelezen, lunch op het strand en vanavond op zoek naar een kerstdiner.  Nou dat was wel een hele goede, inclusief rode wijn voor Car. Perfect gegeten, westers een keer voor de verandering.

De laatste dag in Senggigi nog een rondje met de scooter gemaakt en vervolgens vervoer geregeld voor het bezoek aan Tete Batu. Op de 27^e aangekomen in Tete Batu, een dorp met helemaal niets en een aantal guesthouses. Het dorp is de uitvalsbasis voor het beklimmen van de Ranjani Krater, maar dat wordt afgeraden in het regenseizoen. Hebben we dus ook niet gedaan, maar die middag in de omgeving wat gewandeld en gelezen bij onze hut. De volgende dag een fantastische wandeling gemaakt tussen de rijstvelden door om uiteindelijk bij een prachtige waterval uit te komen. Op de terugweg werden we door een aantal vrouwen uitgenodigd om te helpen met het planten van rijst. Car had een wondje aan haar teen, dus die gokte het niet, maar ik trok mijn schoenen uit en stapte het rijstveld in. Wat een ervaring om zelf die plantjes in de grond te mogen drukken. Er komt een filmpje aan, maar You Tube wil niet echt vlotten hier. Tijdens de wandeling hadden we vervoer geregeld naar Kuta-Lombok en de volgende morgen stonden ze keurig op tijd voor de deur. Die middag in Kuta aangekomen. Zeer fraai guesthouse met zwembad, maar het dorp was voor ons een redelijke tegenvaller. De mooie stranden waren niet in het dorp en wat er was, was vies en vol met vissersbootjes. De stranden waren echt meer dan prachtig, maar je moest een helse scooterrit van 3 kwartier maken om er te komen. Het dorp was helemaal niets en er waren hoofdzakelijk surfers. Niet onze ‘scene”. We besloten om de volgende dag nog te blijven. Scooter gehuurd, zonder papieren want er is geen politie, en vervolgens die helse scooterrit gemaakt en prachtig stranden gezien en in een onwijze branding gezwommen. Maar dat vinden wij 1 dag leuk, maar geen 4 dagen. Tel daar bij op dat er niets te beleven viel met oud & nieuw en dan weet je wat wij gaan doen. Dus een shuttlebus geregeld terug naar Ubud voor oud & nieuw waar we de 30^e zijn gearriveerd. Overal zagen we al aankondigingen voor een “new years eve party” dus dat gaat helemaal goed komen.

Een fijne jaarwisseling gewenst allemaal en in goede gezondheid het nieuwe jaar in “duiken” ?