Ubud en Lovina
Fietsen en Dolfijnen….
16 t/m 21 dec
Vrijdag 16 dec vertrokken we met een busje naar Padang Bai (daar vandaan gaan we volgende week met de boot naar Lombok). In Padang Bai 1 uur wachten en dan met de volgende bus naar Ubud. Makkelijke en vlotte busreis en bij binnenkomst zien we meteen dat Ubud een stuk toerist vriendelijker is. We worden redelijk simpel van “elke” man die vraagt “teksi?” of “room room cheap cheap”. De Lonely Planet had een leuk guesthouse in de lijst die we eerst gingen proberen. Was ruim een kilometer met de volle bepakking in 30 graden, maarrrr…….leuk guesthouse, goedkoop, gratis wifi, de hele dag door thee en incl ontbijt. Tja, voor € 9 per nacht ga je dan niet verder zoeken. Aan het eind van de straat is de central market. Een en al souvenirs, sarongs, slippers en alle ellende die je niet nodig hebt en al helemaal niet 5 weken in je rugzak mee wilt dragen. Leuk door Ubud gewandeld. De achterliggende de straat heet “Monkey Forest Road”. Aan het eind van de straat loop je inderdaad zo het park (forest) in. Altijd leuk de aapjes, helemaal de brutale. Als je eten in je hand hebt dan hangt er binnen een minuut een aap aan je been, mouw of zit op je hoofd.
De volgende dag wilden we wel eens iets gaan doen en zien. In de LP stond een mooie trek van rond de 10 km, one way, dus met een busje terug. Het ging vanuit Ubud rechts langs een brug naar beneden en daarna omhoog via de “rug” van een heuvel die 2 rivieren van elkaar scheidde. Nu kan je natuurlijk 100 of 200 foto’s van rijstvelden maken, maar elke minuut denk je weer : oh, deze is nog mooier. Weer een andere setting en weer mooier. Jullie begrijpen een ongelofelijk mooie wandeling. Bij dit plekje heerlijk een kop thee gedronken en met wat voor een uitzicht? En dat ging bijna de hele route zo door. Uiteindelijk kwamen we op een doorgaande weg en moesten we gaan vragen want het spoor van de LP was niet meer te volgen. En ja, we weten, op elke vraag die je stelt krijg je steevast het antwoord : Yes. Ook als je vraagt of je links of rechts moet. Uiteindelijk toch in een dorp aangekomen waar we met veel geluk een busje konden pakken. Normaal rijden die op dat tijdstip niet meer, maar na een beetje onderhandelen, wanneer niet, wilde hij ons terugbrengen naar Ubud. We hadden niet geluncht en dus een goed restaurant uitgezocht. En wat voor eentje. Het beste eten tot dusver.
De volgende dag hadden we ons opgegeven voor een Eco Bicycle Tour. Even voor 8 uur onze pick-up bij het guesthouse, in totaal 10 gasten en met het busje de vulkaan opgereden om boven ontbijt te hebben. Helaas, het is regentijd, dus geen uitzicht, alles in de mist. Daarna naar een koffieplantage. Ik had een plantage verwacht a la de theeplantage in Maleisië maar helaas, het was een uitgebreide tuin met alle vruchten en specerijen. Wel was het inclusief koffie proeven. Jammer voor Berthy dat ze er niet was. Ben je op een plantage en kan je nog om koffie vragen ook J Na de plantage nog een klein stukje me de bus en toen ging het fietsavontuur beginnen. Om kort te gaan : ik had mijn video wel continu aan willen laten staan. Eerst een kampong bezocht en uitleg gekregen over het dagelijkse leven. Wat maken die gasten er toch een bende van vergeleken met de Nepalezen. Maar goed, weer een andere cultuur hier. Daarna via hele kleine paadjes dwars door de rijstvelden heen. Berthy, je had het niet leuk gevonden hoor. Het ene uitzicht was nog mooier dan de andere. Uiteindelijk kwamen we onder bij een rivier uit. Voor de liefhebbers kon je ongeveer 10 km omhoog fietsen of anders met het busje. De fietsen waren niet bijster goed, maar we waren met 6. Caroline d’r fiets was echt niet goed, dus die nam de bus. De gids even fietsen geleerd J en na 10 prachtige kilometers kregen we een onwijze lunch voorgeschoteld. Topkwaliteit eten. Die avond met 2 andere gasten nog een biertje gedronken. Morgen op naar Lovina en de dolfijnen.
Na een makkelijke busrit naar Lovina, stopte de man bij “zijn kantoor”. Hoe toevallig, een hotel J Ze hadden een fantastisch zwembad en ook nog een kamer voor € 12 dus dat was makkelijk kiezen. Blijven en niet verder zoeken. Tassen op de kamer en ……. Plons. Na het zwemmen even naar het strand open. Meteen weer zwermen verkopers om je heen. Yes hello, where you come from, where you stay, want snolkeling, wat dolpin wodzjing. In ons hotel was het ons al voor 70 aangeboden, maar omdat we daar sliepen kregen we het voor 60. Ik zei dat de standaard prijs 50 is. Ja, maar de brandstof is duurder geworden. De eerste die we op het strand aanspraken zei 50. Geboekt dus. Die middag in een kleine “Warung” gegeten, echt klein, 4 tafeltjes. Maar de dame kon ontzettend goed Balinees koken. Nu alleen een broodje maar die avond zouden we een “Seafood rijsttafel” eten. Wat een feest en we kregen het niet eens op, en dat voor € 8
De volgende morgen om half 6 op want het bootje ging om 6 uur de zee op. Het was laagseizoen, maar toch waren er zeker 20 bootjes die uitvoeren. Na een klein kwartiertje varen zagen we de eerste vinnetjes al boven water komen. Meteen filmen en foto’s maken natuurlijk. We wisten toen nog niet wat er O ging komen. Na een poosje verdeelden de boten zich in 3 groepen. De stuurmannen hadden denk ik al meer gezien dan wij. Die ochtend waren er veel dolfijnen…………….verdeeld in 3 groepen. Nu hadden we weinig boten om ons heen en konden we mooie plaatjes maken. Na ruim een half uur was het volgens ons speelkwartier voor de beestjes. Salto’s, hele schroeven, Epke Zonderland zou er tureluurs van worden. Werkelijk prachtig. Maar aan alles komt een eind en dus weer terug. Een paar honderd meter uit de kust vroeg hij of we wilden snorkelen? Was maar 50 (€ 4). Was goed zeiden we en hup, weer ……plons. Prachtige vissen, aten brood uit je hand en zelfs nog een inktvis gezien. Eenmaal weer op de kant zeiden we dat we bij het eten het snorkelen zouden betalen.
Die middag en avond weer overheerlijk gegeten, maar we moest en nog 100 voor het snorkelen betalen. Inderdaad, 50 pp, typische indo truc en stom van ons dat we het niet gevraagd hebben. Over € 4 ga je geen drukte maken natuurlijk. Weer een kaartje voor de bus naar Ubud gekocht om van daar naar de kust te gaan om over te steken naar Lombok. Binnen 3 uur stonden we in Ubud en daar konden we een combi-ticket kopen naar Lombok en wel “bus naar de kust-boot naar Lombok (4 uur)-bus naar Senggigi” (waar we t/m de kerst blijven). Alles voor € 12 pp. We zitten nu in een guesthouse aan de kust waar dus morgen de boot om 09.00 vertrekt. Rond 14.00 a 15.00 lokale tijd zijnwe dan weer in Senggigi.
weer een prachtig verhaal met veel inbeeldingsvermogenende momenten voor de thuisblijvers.
Wat jammer dat je de jongleerballen niet bij je had bij de dolfijnen zegt Lisa-Lotte.
We wensen jullie een hele fijne kerst toe met veel zon,zee en zzzstrand momenten van ons alle vier.
En… als jullie , Arris, Berti, Dirk Monique,Tessa en lieve Jesper dit ook nog lezen; ook een hele fijne kerst en een gezond en gelukkig 2012.
A bien tôt
Jaap, Janet, Jannes, Lisa-Lotte en alle schaapjes
Super goed verslag, daar hebben we wat aan 😉
Veel plezier nog op lombok. Groet
Hans
Wow, wat een mooie plaatjes. Ik had er geluid en geur bij willen hebben, dan is het beeld echt compleet. Wij hadden op de auti-doe-dag dolfijnen dichtbij in het dolfinarium, maar dit is echt top. Konden we ook maar kerst daar bij jullie vieren … Denken aan jullie, liefs
Hee hallo vakantieganger, wat heerlijk he al die onverwachte situaties, spontaniteit en flexibiliteit alom, waar maken wij ons druk om… Wij hebben ook de dolfijnen gezien daar en heel veel vissen want door de deining hing ik de hele tijd over de rand de vissen te voeren… liefs
Gaaf hoor die dolfijnen. Ik heb daar 2x een poging tot gedaan, maar beide keren waren de dolfijnen heel ver weg. Toen waren we met 30 bootjes: oh daar is een dolfijn, hup alle bootjes die kant op. Kom je daar, dolfijn weg. Oh, nu is ie daar, andere kant op met z’n allen, weer weg. En zo vaar je gezellig een paar uurtjes rond. De zonsopgang vond ik schitterend toen.