Valse start

Zoals iedereen ondertussen wel weet….

Zijn Aris en Berthy weer veiligop Schiphol geland en hebben de trui al weer aan. Ze zijn gelukkig wel helemaal klaar voor de kerst en als we het goed hebben begrepen hebben ze “het wel leuk gehad” 🙂

Maar goed, in een vliegtuig gaat het van rij 12 naar rij 14, dus eigenlijk is rij 14 de 13e. Werkt dat zoms ook zo met de dagen? Is de 14e stiekem de 13e? Hoezo? Lees maar gewoon verder. Sinds maandagavond 12 december, 10 uur locale tijd, zitten we dan op Bali zoals dat heet. Man man, wat een verandering weer tov Maleisië. Op het vliegveld werden we meteen voor de eerste keer gewezen op het niet goed voorbereid zijn : het visum. We merken aan alles dat het lang geleden is dat we gereisd hebben. Goed, visum kopen bij het loket. Oh, geen geld. Even achter de douane pinnen. Paspoort inleveren (doe je ook gewoon) en naar de automaat. Andere automaat dan elders en wat bleek later? Pasje in de automaat laten zitten.  De volgende dag kwamen we daar achter en gelukkig was er niets van de rekening. Pas geblokkeerd en klaar . We hebben er nog eentje J Door de douane en hop, je stond meteen buiten. Donker, nieuw vliegveld, nieuwe gewoontes en de Loneley Planet niet goed gelezen.

Uiteraard worden we aangesproken met : Teksi? De man wil 400.000 rp hebben voor een rit van 2 uur. Das omgerekend 32 euri. Niet veel zul je zeggen, totdat je de volgende dag leest dat het max 250.000 rp is. Even balen, maar wat is 12 euri op je vakantiebudget? Na iets minder dan 2 uur zijn we bij ons hotel. Kan niet anders zeggen dan een prachtige ruime kamer met een reuze badkamer en een giga hemelbed. Aan het eind van het “straatje” met kamers ligt de “infinity pool”. Das toch wel een heel fraai gezicht. Aan deze zijde van Bali geen strand, maar dat maakt ons niet uit, die hebben we net op Langkawi gehad en gaan we nog genoeg krijgen op Lombok en de Gili eilanden. Alle accommodatie in Indonesië is inclusief ontbijt en daar begonnen we de volgende dag mee. Eigenlijk die dag verder niets gedaan dan zwembad in en uit en naar de ze turen. Vakantie! Het was tenslotte ook nog de 13^e, dus we gaan het ongeluk niet over ons afroepen.

De volgende dag, de 14^e, wat kan ons gebeuren? Nou, een heleboel. We hadden voor € 4 pp een hele dag een scooter gehuurd en zouden een mooie rit gaan maken langs rijstvelden en kampongs. Zo gezegd zo gedaan. Scooters werden gebracht, automaatjes, en dus, rem los, gas geven en gaan met die banaan. Nog geen 5 minuten onderweg : Politie………..rijbewijs controle. Die hadden we mee, gelukkig, maar geen internationale! Dat wordt betalen zei de man meteen. Het was 250.000 pp oftewel 20 euro. Helaas is de politie (ook) corrupt in Indonesië en dus het zielige gezicht opgezet en we kwamen weg met “slechts” 300.000. Dit was ook nog te veel hoorden we later, 100.000 pp is de normale boete. Uiteraard geen bewijs van betaling mee. Maar als we weer worden aangehouden dan? They call us, no ploblem. Ja ja.

Afijn, weer op weg en nog geen 15 minuten later doemden de eerste rijstvelden op en ze waren er nog aan het werk ook. Brommert langs de kant, filmen en foto’s maken. Prachtig, hier kom je o.a. voor.  Voor de volgende plaats waren we te ver en we moesten even keren. Drukke weg dus opletten. Opeens zegt Car, ik kan hier voor langs en ze geeft gas en keert. Ergens gaat er iets fout, ik hoor lawaai, zie Car aan de wegkant hangen en een scooter anderhalve meter lager in het rijstveld liggen. Tering, wat nu weer. Car…..alles heel? Ja, gelukkig wel. Er stoppen massa’s Indo’s  en met vereende krachten wordt de brommert weer op de kant gehesen. Er is alleen “plastic” stuk dus dat zal wel meevallen, maar je weet dat je genaaid gaat worden voor wat betreft de reparatie.

Eenmaal van de ergste schrik bekomen zegt Car : laten we maar doorrijden, anders is het helemaal zonde van de dag. We hebben niet harder meer gereden dan 30. Toen we in de ochtend wegreden zei ik nog : We gaan iets heel stoms doen : scooter rijden in korte broek, zonder handschoenen en met slippers aan! Dat je het ff weet. Maar goed er gebeurde die dag niets vervelends meer anders dan dat bij de volgende stop de batterijen van mijn fototoestel leeg waren, aaaaaarrrrrggggghhhh. Gelukkig was Car d’r toestel helemaal opgeladen. Dus op naar de mooie paleistuinen in Tirti Gangga. Stop politie! Godv(#^$(*#$&^*$^. Rijbewijs controle. Zo vriendelijk en serieus mogelijk gezegd dat we net 300.000 hebben betaald. Oh ja? Nou rij dan maar door. Hoe corrupt is het zooitje hier? Dan dus toch die paleistuin bezocht, echt een plaatje om vervolgens langs de mooiste rijstvelden van Zuid-Oost Bali te rijden. Na een giga regenbui en even schuilen ging het weer richting ons hotel. Onderweg hebben we bij diverse scooter-garages gevraagd wat de kosten ongeveer zouden zijn, zo kwam ik een beetje beslagen ten ijs bij de onderhandeling over de kosten voor reparatie.

Eenmaal weer thuis meteen de eigenaar van de scooters laten komen en die bekeek de schade. Ik weet dat je hier in ieder geval niet moet gaan lachen bij de onderhandeling, maar gewoon serieus moet blijven. Onderweg oorden we dat de schade rond de 500.000 rp zou zijn, zo’n 40 euro. In NL zouden ze daar net je scooter voor stallen. De beste man vroeg glashard 1 miljoen rp. Ik speelde het spel mee en zei dat dit echt niet kon, arme backpackers als we zijn. Ik zei dat ik navraag had gedaan en dat het max 400.000 rp kon zijn. Meteen zei hij : ok, 600.000 is okay. Nee, echt niet, dan moeten we vandaag vertrekken want dan kan ik de kamer niet meer betalen. 550.000? Ik zat op de goede weg en zei : I can give you max 500.000. Hij ging akkoord. Een scooter repareren voor € 40 waar vind je dat?

Car was gaan zwemmen om van alles een beetje bij te komen terwijl ik die onderhandelingen deed.  We mogen zeggen dat we letterlijk en figuurlijk met de schrik zijn vrijgekomen. Het goede nieuws was dat er weer 2 weken geboekt is voor onze nieuwe gîte. We gaan maar eens lekker eten. Het restaurant wat we hadden uitgezocht “is closed – no cook” Pffffff gelukkig hebben we de foto’s nog!