Zuidereiland – december 2003

De ‘Haka’ of ‘een helikoptervlucht’?

Toeval bestaat niet ? Ik vraag me af of het toeval is of niet dat  plots mijn video kuren krijgt, de batterij zomaar ‘open gaat staan’, mijn video-display niets meer laat zien en mijn halve toetsenbord uitvalt. Alles is natuurlijk zeer intensief en bijna elke dag gebruikt, maar toch reken je er niet op. Is het einde van deze zeer mooie en lange reis dan toch bijna in zicht ? Ach, aan alles komt een einde en dus ook aan deze reis maar er valt nog genoeg te genieten zowel hier in Nieuw Zeeland als straks nog in Thailand en in Laos.Ondertussen zijn we met Karin en Leo aan ons 2e deel in, op en over Nieuw Zeeland begonnen en maar meteen goed ook.

De Haka en de geysers

Na 2 dagen van ‘even’ bijkomen van de hele lange vlucht ging het naar Rotorua en naar het taupo meer. Beide lokaties hadden hun eigen charme. Bij Rotorua hebben we de cultuur van de maori’s kunnen bekijken in een nagebouwd dorp, kompleet met hun welkomstdans en de beroemde Haka-dans (nederlandse reclame van de rugbyteams voor famous grouse) Daarna ging het door naar Lake Taupo. Op de weg daar naartoe kom je langs vulkanisch gebied met geysers, modderbaden en andere vulkanische aktiviteiten. Supermooi om allemaal te zien (en te ruiken). Op de weg terug een pracht avontuur in de grotten beleefd. Iedereen een wetsuit aan, helm op met mijnwerkerslamp en gaan. Op vrachtwagen-binnenbanden door de grotten over een onderaardse rivier ‘geraft’………black water rafting noemen ze dat hier. Als er dan in het pikke donker duizenden glimwormpjes boven je hangen, snap je dat dat een geweldig gezicht is.

Het Zuiden

De 13e was de dag om de camper op te halen waarmee we nu op het Zuidereiland zijn aangekomen via de ferry van Wellington naar Picton wat overigens ook een zeer mooie boottocht is. De eerste dagen hebben we afgewisseld met kamperen ‘in the wild’ dan wel op een camping. De eerste stop was in het Abel Tasman Park. Een prachtige tocht per boot gemaakt langs de kust om dan weer via een trekkingroute in ruim 6 uur langs die kust weer terug te lopen met uiteraard een tussenstop bij een fijn wit strand. Daarna ging het door naar de Arthur’s Pass, maar voordat we daar waren hadden we alweer een prachtig zwemavontuur in een wildstromende rivier. Na een stukje ‘meedrijven’ besloot Caroline om ook maar het wilde gedeelte te ‘pakken’. Dat hebben we geweten. Car stond als echt (ex)lid van de reddingsbrigade al weer snel stil op het juiste plekje……Arthur en Leo ook niet. Vasthoudend aan een tak met een wilde stroming wist ik me er snel uit te trekken en kon daarna Leo helpen de boomstam op te klimmen…….zonder zwembroek want die kon ik nog net van zijn grote teen redden. De foto’s zijn ter inzage bij huize Handgraaf !!. Helaas hadden we bij de Arthur’s Pass wat minder weer, maar toch hebben we de Avalanche Peak nog kunnen beklimmen, en dat was nog een beste klim ook vanwege het hoogteverschil van zo’n 1000 meter. Door het weer waren de uitzichten niet al te best maar wat we gezien hebben was zeer de moeite waard.

De helikopter

Na de Arthur’s Pass ging het verder angs de kust naar De Fox en de Franz Jozef Gletschers. Daar hebben we onszelf getrakteerd op een waanzinnige helikoptervlucht, werkelijk een fantastisch schouwspel vanuit de lucht en ook nog een ’tussenlanding’ vlakbij 1 van de gletschers.  De volgende dag hebben we een tocht OVER de Franz Jozef Gletscher onder begeleiding van een gids gemaakt. Dan zie je pas hoe groot de gletscher dus werkelijk is. Zeer indrukwekkend allemaal. Er zou nog lang worden nagepraat over deze prachtige ervaring. Ondertussen zijn we aangekomen in Queenstown en gaan binnenkort een cruise maken op de Milford Sound en gaan dan via de kust (Dunedin) naar boven richting Christchurch om bij Kaikoura de ‘spermwhales’ en de ‘bottle nose dolphins’ te gaan zien.Die verhalen volgen later weer.

Vanuit Nieuw Zeeland…….Kiora  (gegroet)